Hannibal: 500km rijden op 1 dag!30-6-2011

Een extra uitdaging in deze marathonrally is de Hannibal etappe, veel kilometers, halfweg de week. Vermoeidheid slaat toe.

De Hannibal etappe is de langste etappe: special stages afgewisseld met verbinding. We gaan van Recz naar Zagan.

Een goede voorbereiding is belangrijk, veel teams breken af vanwege technische problemen of vermoeidheid. Aan 2 uurtjes rijden, kwartiertje rust doen we niet. De openbare verharde weg is een verademing voor je lijf en geest, al moet je wel in ene een stuk beter op ander verkeer letten.

De start is vervroegd, het legerterrein waar we ons kamp hadden en de gebieden daaromheen waren opgeeist door de NATO voor oefeningen we we moesten er da nook vroeg af. Om 05:30 starten de motoren, auto’s en vrachtwagens daarna.

De eerste special was rond het terrein en van daaruit ging het over snelle stukken richting het zuiden, naar Zagan.

Het is lekker afwisselend, enerzijds bospaden, gravel, wat lichte modder en dan een stukje verbinding. In een stad zoals Drezdenko zie je bij tankstations teams wat pauze nemen, tanken en wat sleutelen aan de wagen. Martijn en Mark komen hier het service team tegen en pogen de remmen nog wat te stellen, ze waren nogal slecht. De dag daarvoor hebben ze een tijd stilgestaan in een modderpoel en met de trommelremmen betekent dat dat de modder erin gaat, maar niet meer eruit. Slechte remmen zijn het gevolg.

Op de special daarna krijgt Martijn het benauwd, de motor loopt erg warm en de oliedruk is laag. Ze halen net het einde van de etappe en zetten de auto stil om af te koelen. Even later zien we het service team weer. De verbinding daarna is 75km, we zetten de auto op de aanhanger en gaan op onderdelenjacht: een oliefilter en inbusbouten. In ons beste Pools (= tekenen op papier) kopen we de goede maat inbusbouten die nodig zijn om de stuurbekrachtigingspomp vast te houden aan de motor, al enkele malen zijn we daar boutjes uit kwijtgeraakt wat een opening in het motorblok als gevolg heeft. Waarschijnlijk is dat de reden geweest van het water in de olie.

Even later komen we aan bij een automaterialenzaak en proberen een oliefilter te kopen, helaas heeft de man geen filters voor zulke oude motoren. Een collega kan het meenemen over 2 uur… Dan krijgt hij nog een ingeving, pakt de telefoon, en jawel, iemand vlakbij heeft er eentje! Er springt iemand in de auto en 10 minuten later zijn we de eigenaar van een beduimeld doosje (de man zegt nog: “oud he, dan krijg je dat”), betalen 19 zloties (= 5 euro) en bedanken de mannen hartelijk. De filter en een slaphangende waterleiding (= slechte doorstroming en dus slechte koeling) lijken het probleem op te lossen. Toch is de druk niet echt hoog, waarschijnlijk begint de motor toch wel echt op z’n einde te lopen.

Terwijl Frank en Pieter-Jan als de brandweer richting Zagan sjezen, beginnen Martijn en Mark een het 5e deel van die dag. Later doen de remmen het toch wel erg slecht, de wielen worden eraf gehaald: een en al modder. Rechts lekken voor en achter de remcilinders, zo kun je geen rally rijden, er kan maar licht worden geremd. Ze rijden verder, komen organisatie tegen en breken de etappe af. We worden naar de verharde weg gebracht en rijden zo een tijdje richting Zagan, de remmen worden enkel slechter. Dan maar over kleine weggetjes, het is inmiddels donker en op coordinaten wordt er 70km zonder remmen richting en door Zagan gereden en komen ze veilig en wel op het kamp aan.

Frank is zonder problemen in Zagan aangekomen, de laatste 50 km ofzo, waren over een oude spoorlijn: bielzen en rails zijn weg, de stenen liggen er nog. Een verschrikkelijk pad, zegt Frank, soms lagen er nog bielzen en het is alleen maar gestuiter. Ze zijn overall wel lekker snel gegaan en hebben een prima tijd neergezet. Zo langzaamaan lijkt het erop dat Frank binnen de top 10 gaat eindigen in de klasse “vrachtwagens beneden de 7,5 ton”!


terug naar het overzicht