Ieder zijn eigen Hannibal-etappe3-7-2009

De Hannibal-etappe staat bekend om de afstand en totale vermoeienis die die dag toeslaat. Elk lid van het team ondergaat dit op zijn eigen manier, zoveel mensen, zoveel verhalen. Ook voor het service-team is de Hannibal zwaar, er moet een flinke verplaatsing worden gedaan van 300km, op de Poolse wegen niet bepaald een dagje uit (lees: 6 uur rijden)

Beide equipes staan vroeg op, de start-tijden zijn de avond ervoor nog onbekend, ontbijt is beschikbaar tot 06:30... Equipe 1 heeft het oude gespreks-set nog in te bouwen omdat het nieuwe helaas kapot is gegaan.

Deel 1 verloopt voorspoedig


Om 9:43 start equipe 1 en equipe 2 volgt om 09:56... Het eerste deel is een rondrit in de buurt van Recz, gevolgd door een verbinding, bij elkaar zo'n 120km. Na enige tijd zien Geert en Martijn de wagen van Frank in de achteruit-kijk-spiegel opdoemen en worden ze ingehaald, lange tijd kan Martijn Frank wel bijhouden maar uiteindelijk verdwijnen ze uit zicht. Het navigeren gaat lekker en als Pieter-Jan hierin een fout maakt sjezen Geert en Martijn de zwarte Unimog weer voorbij. Equipe 1 zal Frank pas weer zien bij de start van deel 2.

Het terrein is door de regenval wat natter geworden, maar vooralsnog zijn er geen problemen voor beide Unimogs.

De verbindings gedeeltes zijn veelal over onverhard terrein, ook daar moet goed worden opgelet.

Equipe 1


Bij de start van deel 2 ontdekt equipe 1 lege accu's, het laad-lampje is echter niet aangeweest, hoe kan dat nu? Na een controle van de koolborstels van het dynamo blijkt het laad-lampje zelf kapot te zijn. Er wordt een lampje uit een andere unit gebruikt en de reis wordt voorgezet, al met al kost dit een hoop tijd, gelukkig buiten de "special stage" tijd. Er wordt vol goede moed begonnen aan deel 2.

De accu's laden weer bij tijdens deel 2, maar de v-snaar blijft opspelen. Een tijd later zitten de koolborstels weer vast en deze worden weer gangbaar gemaakt. Aangezien stroom (bij een benzine motor) en auto-verlichting (de Hannibal-etappe wordt nachtwerk) een essentieel onderdeel zijn en equipe 1 hier op dit moment niet van opaan kan, besluiten ze na special stage 2 de etappe af te breken tijdens de verbinding naar deel 3. We staan dan in "Drezdenko", zo'n 240km van kamp Zagan.

Het service-team blijkt niet in staat die afstand af te leggen, ze zijn net na een uitputtende rit aangekomen in kamp Zagan.

Equipe 1 besluit dat er misschien nog gedaan kan worden met een wat kleinere v-snaar, die beter gespannen kan worden, maar het is na sluitingstijd. Gelukkig kan Martijn een Poolse garagehouder overhalen om eens te zoeken in zijn voorraad, maar ook in Polen is het "vandaag besteld, morgen in huis" voor zulke bedrijven en er is dan maar weinig te krijgen. De eigenaar duikt met Martijn de auto in en rijdt de stad door op zoek naar een goede maat v-snaar, uiteindelijk kan er iets worden gevonden, hup, richting bank om te pinnen en de snaar wordt gekocht. Geert en Martijn monteren de snaar onder toeziend oog van de garagehouder die vragen blijft stellen, het hele project is hem wat onduidelijk, maar hij krijgt een steeds beter idee van heel de rally.

Met behulp van een Frans team krijgt Geert een idee van de route die voor hen ligt, er wordt wat gerelaxed bij een bezinepomp en rond de klok van 23:00 wordt de reis begonnen, de route staat uitgestippeld deels over de autoweg, vanwege de gare dynamo lagers wordt een maximum snelheid aangehouden van 55km/u, iets wat op de GPS wordt bijgehouden aangezien de km-teller stuk is. We zijn net op weg als we Niels en Sasja tegenkomen van Blitz Holland Rallyteam. Zij moeten nog beginnen aan deel 3 van de Hannibal, naar horen zeggen is deel 3 een ware hel: erg veel vastzittende auto's in nog veel meer modder. Later blijken er meer dan 90 auto's gered te moeten worden door de bergings-trucks van Aigner.

De weg naar kamp Zagan (bij dorpje Trzebien) is lang en vermoeiend, regelmatig gaan we aan de kant voor achterop komende vrachtwagens. De dynamo lagers klinken verrot, maar elke kilometer dichterbij Zagan is er één. We stoppen regelmatig om de v-snaar spanning te controleren, het lijkt allemaal wel goed te gaan. Tot vlak na de klok van 04:00... Zo'n 15km van Trzebien is het op, de ene koplamp die we nog hebben gaat ineens zachter branden, we stoppen en de auto start niet meer. Vreemd, toch weer lege accu's? De v-snaar van het dynamo & de waterpomp is gescheurd en ligt in stukken onder de motorkap. We bekijken onze opties (geen) en bellen het service-team die ons komen oppikken en tegen half 6 komen we aan in het kamp... Vermoeid, maar nog niet verslagen.

Equipe 2



terug naar het overzicht